QUEEN #13

ผมเลื่อนมือลงไปถอดเสื้อยืดที่แสตมป์ใส่อยู่ออกก่อนจะขยับลงไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ขาดเข่าตัวเก่งด้านล่างแล้วลากมันลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าด้วยความร่วมมือจากเจ้าของร่าง
ผมถดลงไปนั่งบนพื้นพรมนิ่มก่อนจะลากปลายนิ้วผ่านหน้าท้องแกร่งจนแสตมป์เผลอเกร็งตัวจนมันขึ้นเป็นลอนชัดกว่าเดิม ผมแกล้งวนเบาๆ บริเวณใกล้แอ่งสะดือพลางช้อนตามองดูปฏิกิริยาของเด็กตัวโต
ใบหน้าคมที่กำลังกัดกรามแน่นราวกับกำลังข่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูงจนได้ยินเสียงฟันกระทบกัน ดวงตาทั้งสองหลุบมองลงมาที่ผมด้วยสายตาชวนวูบวาบ ไหนจะคิ้วเข้มที่ขมวดเข้าหากันนั่นอีก
เด็กมอปลายจริงๆ หรอวะ ทำไมคาริสม่าแรงขนาดนี้
"ไม่ต้องขบกรามแน่นแบบนั้นก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำสิครับ" ผมว่าพลางใช้ปลายเล็บกรีดลงตามสีข้างของเด็กตัวโตเบาๆ
"พี่อย่ายั่วผม..." คนบนโซฟาว่า แต่ผมก็ทำหูทวนลมก่อนจะลากมือไปจับขอบชั้นในเนื้อดีของอีกฝ่ายให้เลื่อนลงมาจนเผยให้เห็นตัวตนใหญ่โตที่ผงกหัวรับทันทีที่ได้สัมผัสกับอากาศ
"ว้าว มีอารมณ์เพราะพี่หรอเนี่ย" ผมแกล้งทำตาโตพลางใช้มือข้างหนึ่งประคองแสตมป์ไม่น้อยเอาไว้ก่อนจะใช้ปลายนิ้วแตะเบาๆ ลงบนส่วนปลายฉ่ำน้ำ
"โอ๊ะ ดูท่าว่าจะไม่ต้องใช้เจลแล้วนะเนี่ย" ผมพูดด้วยน้ำเสียงล้อๆ แต่นั่นกลับทำให้เด็กชายเย็นชาเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเสียอย่างนั้น
"ไม่มองพี่จริงๆ หรอ งั้น... ทานแล้วนะครับ" ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะขยับเข้าไปครอบปากลงบนส่วนปลายบาน ใช้ปลายลิ้นแตะวนบนช่องปลดปล่อยของอีกฝ่ายเล็กน้อยก่อนจะดูดดุนมันราวกับเป็นไอศกรีมแท่งโปรด
"อึก! พี่...! " ผมแอบยิ้มในใจเมื่อรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตที่พองคับปากมากขึ้นกว่าเดิมก่อนจะค่อยๆ กดหัวลงไปช้าๆ เพื่อครอบครองตัวตนของแสตมป์ทั้งหมด
ผมพยายามเปิดคอให้ลึกที่สุดจนแทบสำลัก ทว่าก็ไม่สามารถรับแท่งร้อนเข้ามาหมดได้อยู่ดีจนต้องใช้มือช่วยรูดรั้งไปพร้อมกัน
"อ่า ดี... พี่เก่งชะมัด" เสียงครางเบาๆ ที่ดังลอดมาให้ได้ยินทำเอาผมยิ่งได้ใจ เร่งขยับปากและมือเป็นระวิง แรงอารมณ์ที่เคยสูงอยู่แล้วกลับพุ่งขึ้นกว่าเดิมจนต้องยกสะโพกตัวเองขึ้นแล้วปลดกางเกงที่ใส่อยู่ออกด้วยมือข้างเดียว
"อืมม อืออ" ผมหลับตาใช้ปากให้อีกฝ่ายควบคู่ไปกับการสอดนิ้วเข้าไปเตรียมช่องทางให้ตัวเองจนเผลอครางเสียงอู้อี้ออกมาเป็นพักๆ
"อ่า ไม่ใช้เจล... ไม่เจ็บหรอครับ อึก! พี่อย่าดูด! " ผมแกล้งเม้มปากให้แน่นขึ้นอย่างมันเขี้ยวเมื่ออีกฝ่ายถามออกมา
ไม่ใช้เจลมันก็ต้องฝืดอยู่แล้วไหมล่ะ
"อ่า ผมไม่ไหวแล้ว อึก... ขอโทษนะครับ"
"อื้อๆๆ อึ้ก อ่อก อื้อออออ" ผมเบิกตากว้างขึ้นทันทีเมื่อแสตมป์จับเข้าที่ท้ายทอยก่อนจะบังคับให้ผมขยับหัวขึ้นลงตามจังหวะที่เจ้าตัวต้องการ
"อื้อ ค่อก อึก อื้อออ" ถึงแม้แท่งร้อนสวนลึกเข้ามาในลำคอจนผมแทบจะสำลักแต่ผมก็ยังคงรู้สึกดีอยู่ดี น้ำตาของผมไหลพรากลงมาอย่างห้ามไม่อยู่พร้อมกับน้ำลายสีใสที่ไหลเลอะลงมาเป็นทางเพราะไม่มีจังหวะให้กลืน
"อ่า ทำไมพี่ใช้ปากกับลิ้นเก่งแบบนี้..." ผมช้อนตามองเด็กหน้าคมที่กำลังหลับตาสอบสะโพกเข้ามาในปากผมไม่ยั้งอย่างหลงใหลก่อนจะต้องตกใจอีกครั้งเมื่อจู่ๆ ความรู้สึกอุ่นร้อนก็พุ่งเข้ามาในโพรงปากจนบางส่วนไหลลงคอไป
"พี่ฟีฟ่า! ผมขอโทษครับ ผมยั้งตัวไม่ทัน..." แสตมป์รีบรั้งใบหน้าผมออกก่อนจะจับตัวผมยกขึ้นไปนั่งทับบนตักแกร่งดังเดิมพลางลูบหลังให้ด้วยแววตาที่อ่อนแสงลงกว่าปกติ
"แค่กๆๆ แฮ่ก แฮ่ก จะปล่อยก็บอกกันหน่อยสิ" ผมแกล้งส่งค้อนไปให้อีกฝ่าย แสตมป์ก็ทำหน้าเหมือนหมาหงอยจนผมหลุดขำก่อนจะขยับเข้าไปกดจูบเบาๆ บนซอกคอของเด็กตัวโตพลางว่าต่อ
"พี่ไม่ว่าอะไรหรอก ได้กินของน้องแสตมป์ก็อร่อยดี"
"พี่ฟีฟ่า..."
"อะระ... เหวออออ" เป็นอีกครั้งที่ผมเผลอเบิกตากว้างอย่างหมดมาดเพราะแสตมป์จับผมให้นั่งหันหลังให้น้องเขาก่อนจะรั้งสะโพกผมขึ้นจนต้องรีบเอื้อมมือไปยันขอบโต๊ะตรงหน้าไว้อย่างกลัวตก
"อ๊ะ เดี๋ยว อื้อออออ" ทันทีที่อีกฝ่ายจัดท่าตามที่ตัวเองถนัดเสร็จ เจ้าตัวก็รั้งกางเกงและชั้นในของผมที่ค้างอยู่บนสะโพกลงไปอยู่ตรงข้อพับขาก่อนที่จะสัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะที่แตะลงมาบริเวณปากช่องทางรัก
"อ๊า! น้องแสตมป์! หยะ อ๊า! อย่า มัน... ไม่ดี อื้อออ" ผมพยายามใช้มือข้างหนึ่งเอื้อมกลับไปดันไหล่แกร่งหมายจะให้เจ้าตัวผละออกแต่ก็ไม่เป็นผล แถมแสตมป์ยังสอดลิ้นเข้ามาภายในจนผมสะดุ้งอีกต่างหาก
"มะ ฮื่ออออ อย่าแกล้ง อื้อ มัน อ๊ะ ไม่ดี ฮ้า" ความวูบวาบในช่องท้องทำเอาผมต้องเกาะโต๊ะแน่น เชิดหน้าอ้าปากครางอย่างห้ามไม่ได้ก่อนจะเบิกตากว้างเพราะถูกนิ้วเรียวยาวของคนด้านหลังรุกรานเข้ามาโดยไม่บอกไม่กล่าว
"อ๊ะ แตมป์ อื้ออ พี่... อย่าขยับ อ๊า เร็วแบบนั้น" สะโพกผมบิดร่อนไปมาอย่างคุมตัวเองไม่ได้เมื่อแสตมป์เริ่มขยับสองนิ้วในตัวเข้าออกก่อนจะง้างมันออกเล็กน้อยเพื่อเบิกทางจนผมครางลั่น
"อ๊า! พอ แตมป์ ฮื้ออ จะเอาของ อื้อ น้อง..." ผมหันหน้ากลับไปส่งสายตาอ้อนวอนให้เด็กตัวโตก่อนจะดึงตัวออกจากนิ้วยาวแล้วทิ้งตัวลงบดเบียดร่องสวยกับตัวตนแข็งขืนของคนด้านใต้
"พี่ยั่วผมเองนะ..." แววตาวาวโรจน์ของอีกฝ่ายมองจ้องมาที่ผมก่อนที่ใบหน้าจะถูกรั้งกลับไปรับจูบร้อนระอุพร้อมกับสองมือที่สอดเข้ามาบดขยี้ยอดอกที่ชูชันภายใต้เสื้อยืดสีอ่อน
"ฮะ อื้อ ดี แรงๆ เลย..." ผมแอ่นอกขึ้นพร้อมกับเอนหัวทิ้งลงไปบนบ่าแกร่ง มือข้างหนึ่งจับฟีฟ่าน้อยรูดรั้งขึ้นลงแล้วส่งมืออีกข้างไปกอบกุมแกนกายใหญ่โตให้ตั้งตรงก่อนจะค่อยๆ กดตัวลงไป
"ฮ้า ใหญ่จัง อื้อออ ดี ฮ้า ดีมากเลย" ผมทิ้งตัวลงไปจนสุดก่อนจะแช่ค้างไว้เพื่อปรับตัวให้ชินกับขนาดขอบท่อนเนื้อร้อนผ่าว
"อึก! ทำไมแน่นแบบนี้..." แสตมป์กัดลงมาบนลาดไหล่ผมผ่านเนื้อผ้าราวกับหาที่ระบายก่อนจะเป็นฝ่ายจับบั้นเอวของผมไว้แล้วเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง
"อื้อ! ลึก! อ๊า อ๊ะ ดี อื้ออ" ผมเกร็งสะโพกค้างไว้กลางอากาศ สองมือเผลอจิกลงบนฝ่ามือร้อนอย่างอดไม่ได้เมื่อคนด้านหลังกระแทกกายเข้ามาเน้นย้ำตรงจุดกระสัน
"อ๊ะ ฮ้า! ดี ดี อื้ออ แบบนั้นแหละ" แสตมป์เลื่อนมือมาจับข้อมือทั้งสองของผมไว้ก่อนจะรั้งมันให้ตรึงไว้ด้านหลังแล้วสอบกายเข้ามาถี่รัวจนผมเผลอแอ่นตัวไปข้างหน้าอย่างลืมกลัว
แรงกระแทกภายในชักจูงให้ผมไต่ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ สะโพกบิดร่อนบดเบียดลงบนส่วนกลางตัวของอีกคนจนมันเข้าไปฝังอยู่ส่วนลึกภายในกายก่อนที่ร่างทั้งร่างจะกระตุกเกร็งค้าง เชิดหน้าครางเสียงสูงแล้วปลดปล่อยออกมาจนเลอะผืนพรมนุ่มด้านล่าง
ให้ตายสิ พรุ่งนี้ต้องห้ามลืมเอาไปซัก
"อ๊ะ แสตมป์ อื้อออ ระ แรงไป อ๊า" ยังไม่ทันที่ผมจะหายเหนื่อย คนด้านหลังก็สอบกายเข้ามาถี่ๆ พร้อมกับถกเสื้อผมขึ้นไปกองไว้เหนืออกแล้วบีบขย้ำผิวเนื้อผมจนขึ้นปื้นแดง
"อ่า ผมขอโทษครับ แต่ อึก! ไม่ไหว..."
"เฮือก! อ๊า! แตมป์... อะ อื้อออ" แสตมป์พลิกร่างผมให้ลงไปคลานเข่าอยู่บนโซฟาก่อนจะตามมาแนบทับแล้วระรัวสะโพกใส่อีกระรอก
ริมฝีปากร้อนกดจูบลงลงมาบนแผ่นหลังสลับกับขบกัดจนเดาว่าน่าจะขึ้นรอยฟัน มือข้างหนึ่งลูบไล้ผิวเนื้อด้านหน้า อีกมือก็ช่วยขยับรูดรั้งแกนกายของผมราวกับจะทำให้ผมเสร็จอีกรอบ
"ฮื้อออ หยะ อย่าลูบตรงนะ... เฮือก! อ๊า! " ผมเบิกตากว้าง น้ำตาไหลพรากลงมาเป็นสายพร้อมอ้าปากค้างเมื่อปลายนิ้วเรียวปัดผ่านสีข้างด้านซ้ายจนความวูบวาบพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย
"จุดอ่อนพี่หรอครับ อ่า ตอนนี้พี่รัดผมแน่นมากเลย..." เสียงพึมพำเบาๆ ดังมาจากด้านหลังโดยที่ปลายนิ้วร้อนๆ ยังคงวนเวียนอยู่ที่เดิมจนผมตัวกระตุกถี่ๆ ช่องทางด้านหลังบีบรัดความเป็นชายของอีกฝ่ายแน่นอย่างห้ามไม่ได้จนแสตมป์ครางเสียงต่ำในลำคอ
"...ขนาดนี้ผมขยับไม่ได้นะครับ"
"กะ ก็เลิก อื้ออ เลิกแกล้งสิ" ผมหันไปส่งสายตาอ้อนวอนให้เด็กตัวโตอีกครั้งก่อนจะได้รับรางวัลกลับมาเป็นแรงกระทุ้งหนักๆ ภายในจนเผลอเชิดหน้าขึ้นอย่างสุขสม
"อ๊า อื้อ อยาก อ๊ะ อยากเสร็จแล้ว ขะ ขยับนะ" ผมมองแสตมป์ผ่านม่านน้ำตาก่อนที่คนด้านหลังจะเลื่อนสองมือไปล็อกสะโพกผมไว้แน่นแล้วสอบกายเข้าหาไม่ยั้งจนผมตัวคลอน
แสตมป์ปรนเปรอช่องทางด้านหลังผมด้วยแรงกระแทกหนักหน่วงพร้อมกับกดจูบสลับดูดเม้มบนแถวรอยสักของผมราวกับจะปลอบโยน ผมหลับตาครางรับความสุขสมที่อีกฝ่ายมอบให้ก่อนจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
"อึก! ทำไมตอนพี่เสร็จถึง... ฮ้า ผมขอโทษนะ! " เด็กร่างสูงฝังกายเข้ามาในส่วนลึกของผมค้างไว้ก่อนที่ช่องทางรักของผมจะถูกฉาบด้วยความอุ่นร้อนมากมายของอีกฝ่าย
"แฮ่ก แฮ่ก เด็กอะไร ฮ้า อึดชะมัด" ผมบ่นออกมาเบาๆ ก่อนจะรู้สึกหนักๆ บนแผ่นหลัง พอหันไปดูก็พบว่าแสตมป์ทิ้งตัวลงมาทาบทับพร้อมกับหอบเบาๆ
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
เสียงนาฬิกาดิจิตอลบนโต๊ะหน้าโซฟาดังขึ้นบอกเวลาเที่ยงคืนจนผมกับแสตมป์หัวเราะออกมาพร้อมกัน
"สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ น้องแสตมป์" ผมพูดออกไปพลางยกมือขึ้นแตะหลังคออีกฝ่ายเบาๆ
"เช่นกันครับพี่ฟีฟ่า" แสตมป์ว่าพลางจับร่างผมพลิกขึ้นไปนอนทับบนตัวแทน
"อ๊า! มะ มันยังอยู่..." ผมตกใจจนเผลอร้องออกมาเมื่อพบว่าตัวตนของอีกฝ่ายยังคงฝังไว้ในร่างผมจนถึงตอนนี้
แล้วก็ดูเหมือนว่ามันจะแข็งขึ้นมาอีกแล้วจากแรงตอดรัดโดยไม่ตั้งใจของผมเมื่อครู่
"เอ่อคือ..." แสตมป์เอ่ยออกมาเสียงตะกุกตะกัก ถ้าให้เดาก็คงเป็นเพราะเขินที่แสตมป์น้อยตั้งตรงขึ้นมาใหม่ทั้งๆ ที่เพิ่งเสร็จไปเมื่อกี้น่ะนะ
ผมยกยิ้มก่อนจะดันตัวขึ้นนั่งแล้วหมุนตัวกลับมาหาเด็ดตัวโต ผมใช้ปลายนิ้วกรีดไล่ลงไปตามแผงอกน่าซบก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกับยกยิ้มยั่วยวน
"คงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม ถ้าพี่อยากจะช่วยน้องปล่อยน้ำอีกสักรอบน่ะ"